|
|
حبس
آتري نادرپور
باز كنين. اين در لعنتي رو باز كنين. تق تق تق تق... بازش كنين. ما با آدماي اونور كار داريم. باز كنين. ما خيلي حرف داريم. اين در رو باز كنين. تق تق. ما بايد با اونوري ها حرف بزنيم. باز كنين. تق... گرومب گرومب. اگه باز نكنين مي شكونيمش. گرومب گرومب. بچه ها همه با هم. يك ... دو... سه... . گرومب. نشد. از اول. داريم هشدار مي ديم.اگه باز نكنين ما مي شكونيمش. بچه ها كسي نا اميد نشه. ما مي جنگيم. ما در رو باز مي كنيم. ما با اونوري ها حرف مي زنيم. همه ي حرفامون رو بهشون مي گيم. بچه ها بلند شين. يك ... دو ... سه.... گرومب ... تلق... هورا !
- عجب! شما از كجا اومدين اينجا؟
- پشت در بوديم. در رو باز نمي كردن. ما خيلي حرف داريم. در كه بسته بود نمي شد حرفامون رو بزنيم.
- خب، حالا حرفاتون رو بزنين.
- مي خواستيم بگيم اونا در رو رومون بسته بودن.
- ديگه چي؟
- نمي ذاشتن بيايم بيرون. ما خيلي حرف داشتيم.
- ديگه؟
- نمي شد حرف بزنيم. پشت در بوديم. اونا در رو بسته بودن. نمي شد حرفامون رو بزنيم. از پشت در نمي شد. ولي ما خيلي حرف داريم. يه عالمه حرف كه بايد به همه ي دنيا بگيم.
- چه حرفي؟
- اونا در رو بسته بودن ...
|
|
|
